Go with the platano!
Door: Suus
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
30 Maart 2009 | Peru, Cusco
Hallo allemaal
Hier alles goed. Mijn eerste week project zit erop. Het was wel allemaal even wennen.
Ik ga met de bus naar het project, nouja ...busje. Het zijn echt kleine busjes en iedereen moet altijd heel hard lachen omdat ik zo groot ben (ze hebben niet door dat ik ze ondertussen kan verstaan ... nouja een beetje dan). Mijn eerste dag zag er zo uit: iemand deed mij de deur open en dat was het. Niemand zei wat ik kon gaan doen ofzo. Gelukkig was er nog een andere nederlandse vrijwilligster.De kinderen zijn heel aanhankelijk en nieuwsgierig. Er waren ongeveer 20 meiden. 3 hebben al een kind. En 2 zijn hoogzwanger. Ze waren 17 jaar. Het schokkende was dat zij dit alles heel normaal vinden daar. Wanneer ik iets vraag maken ze er grapjes over en lijken ze wel trots op het feit dat ze zwanger zijn. Ze snappen niet dat ik geen kinderen heb terwijl ik kinderen leuk vind. Het lijkt wel alsof je een pop aanschaft. De 3 babies in het huis worden door iedereen verzorgt. Het enige wat de moeder zelf doet is borstvoeding geven. Voor de rest heb ik niet het idee dat er sprake is van moederliefde. Best heftig dus al die indrukken.
Zucht ... toen de bus terug. Er is hier geen busschema ofzo dus er komt een bus en ik vraag of die naar mijn buurt gaat. Tuurlijk zei de chauffeur ja. Maar hij ging een hele andere kant op en ik belande ergens ver weg afgelegen van huis (alweer). Er zaten alleen lokale mensen in de bus die mij graag wilde helpen, maar ik begreep er echt helemaal niets van. Toen kwam een oud vrouwtje naast me zitten die vond dat ik mijn benen recht moest houden, dat ging niet, want die passen niet achter de piepkleine bankjes. Die vrouw begon me toch op me te schelden. Vervolgens begon iedereen in de bus op haar te schelden: dat meisje is gewoon groot dus hou je mond!
hahahaha dat was wel grappig. Maargoed, dus bus ging alleen maar verder weg dus ben ik maar uitgestapt. Geen idee waar ik was. Gelukkig kwam een taxi en die heeft me in 20 min veilig thuis gebracht. Wat een avontuur weer. Gelukkig weet ik ondertussen dat ik altijd wel thuis kom, er zijn altijd wel taxi´s, maar toch was het weer spannend en vermoeiend bij thuiskomst.
Natuurlijk is iedereen heel benieuwd wat ik met het geld ga doen. Daar kan ik nog geen precies antwoord op geven. Ten eerste hebben de kinderen meer kleding nodig. Verder hebben ze geen wasmachine en lijkt me dat ook wel een heel goed doel. Ook wil ik iets doen op persoonlijk vlak voor de kinderen, maar hoe en wat precies weet ik nog niet.
Omdat ik zoveel geld heb kijk ik ook verder in andere projecten. Zo is er een project ergens in het veld die nog helemaal niets hebben. Binnenkort ga ik daar een kijkje nemen. Ik hou jullie allemaal op de hoogte!
Buiten het werk om doe ik hier allerlei leuke dingen. Dit weekend op stap geweest met een groepje mensen. Ons motto die avond: Gaan met die banaan! Nou leg dat maar eens uit aan de mensen hier. Dus we hebben er go with the platano van gemaakt. (platano = banaan in spaans). Iedereen dacht er het zijne van, maar voorlopig blijft het het motto van mij en Frida!
Gisteren zijn we met een groepje gaan paardrijden. Dat was echt heel gezellig en heel mooi om hier te doen.
Vandaag ga ik weer verder met mijn laatste week spaanseles, vanmiddag werken in het project en vanavond salsa les, druk programma dus ....
Ik zou zeggen: Go with the platano en tot de volgende keer!
Liefs Suus
Hier alles goed. Mijn eerste week project zit erop. Het was wel allemaal even wennen.
Ik ga met de bus naar het project, nouja ...busje. Het zijn echt kleine busjes en iedereen moet altijd heel hard lachen omdat ik zo groot ben (ze hebben niet door dat ik ze ondertussen kan verstaan ... nouja een beetje dan). Mijn eerste dag zag er zo uit: iemand deed mij de deur open en dat was het. Niemand zei wat ik kon gaan doen ofzo. Gelukkig was er nog een andere nederlandse vrijwilligster.De kinderen zijn heel aanhankelijk en nieuwsgierig. Er waren ongeveer 20 meiden. 3 hebben al een kind. En 2 zijn hoogzwanger. Ze waren 17 jaar. Het schokkende was dat zij dit alles heel normaal vinden daar. Wanneer ik iets vraag maken ze er grapjes over en lijken ze wel trots op het feit dat ze zwanger zijn. Ze snappen niet dat ik geen kinderen heb terwijl ik kinderen leuk vind. Het lijkt wel alsof je een pop aanschaft. De 3 babies in het huis worden door iedereen verzorgt. Het enige wat de moeder zelf doet is borstvoeding geven. Voor de rest heb ik niet het idee dat er sprake is van moederliefde. Best heftig dus al die indrukken.
Zucht ... toen de bus terug. Er is hier geen busschema ofzo dus er komt een bus en ik vraag of die naar mijn buurt gaat. Tuurlijk zei de chauffeur ja. Maar hij ging een hele andere kant op en ik belande ergens ver weg afgelegen van huis (alweer). Er zaten alleen lokale mensen in de bus die mij graag wilde helpen, maar ik begreep er echt helemaal niets van. Toen kwam een oud vrouwtje naast me zitten die vond dat ik mijn benen recht moest houden, dat ging niet, want die passen niet achter de piepkleine bankjes. Die vrouw begon me toch op me te schelden. Vervolgens begon iedereen in de bus op haar te schelden: dat meisje is gewoon groot dus hou je mond!
hahahaha dat was wel grappig. Maargoed, dus bus ging alleen maar verder weg dus ben ik maar uitgestapt. Geen idee waar ik was. Gelukkig kwam een taxi en die heeft me in 20 min veilig thuis gebracht. Wat een avontuur weer. Gelukkig weet ik ondertussen dat ik altijd wel thuis kom, er zijn altijd wel taxi´s, maar toch was het weer spannend en vermoeiend bij thuiskomst.
Natuurlijk is iedereen heel benieuwd wat ik met het geld ga doen. Daar kan ik nog geen precies antwoord op geven. Ten eerste hebben de kinderen meer kleding nodig. Verder hebben ze geen wasmachine en lijkt me dat ook wel een heel goed doel. Ook wil ik iets doen op persoonlijk vlak voor de kinderen, maar hoe en wat precies weet ik nog niet.
Omdat ik zoveel geld heb kijk ik ook verder in andere projecten. Zo is er een project ergens in het veld die nog helemaal niets hebben. Binnenkort ga ik daar een kijkje nemen. Ik hou jullie allemaal op de hoogte!
Buiten het werk om doe ik hier allerlei leuke dingen. Dit weekend op stap geweest met een groepje mensen. Ons motto die avond: Gaan met die banaan! Nou leg dat maar eens uit aan de mensen hier. Dus we hebben er go with the platano van gemaakt. (platano = banaan in spaans). Iedereen dacht er het zijne van, maar voorlopig blijft het het motto van mij en Frida!
Gisteren zijn we met een groepje gaan paardrijden. Dat was echt heel gezellig en heel mooi om hier te doen.
Vandaag ga ik weer verder met mijn laatste week spaanseles, vanmiddag werken in het project en vanavond salsa les, druk programma dus ....
Ik zou zeggen: Go with the platano en tot de volgende keer!
Liefs Suus
-
30 Maart 2009 - 18:40
Renske:
Ha Suus!
Jij weet je al aardig te redden daar lees ik :) wel een vreemde reactie van die vrouw hoor.. maar ach ze zal vast niks beters te doen hebben ofzo.
En in het weekend nog extra genieten! Met dat paardrijden zul je hester wel erg missen..
Wat een wereld van verschil zeg, hier is het nog uitzonderlijk, tienermoeders.
Nou eeh go with the platano, op naar het volgende bericht, met foto's :P
Liefs Renske -
30 Maart 2009 - 19:16
Isabel:
hallo suzanne
ik kijk altijd uit naar een nieuw bericht van jou. op vakantie gaan is niks voor mij maar op deze manier iets van de cultuur van daar volgen vind ik prachtig.
hoe moet je in godsnaam die meiden aan het praten krijgen over hun ellende als ze het allemaal normaal vinden wat ze meemaken. ik ben benieuwd of je er uberhaupt iets kunt doen anders dan aanwezig zijn en. wat moet je er zoal doen overdag.
Ik zie dat ze er wel lekkere frieten hebben met halve haan. ben je al gewend aan het eten.
Is dat veel anders dan hier bv alpaca vlees.
Ik kijk weer uit naar je volgende update.
tot dan grtj Isabel -
30 Maart 2009 - 19:38
Vivke:
Ha Suus,
Leuk weer iets van je te `horen`, ongelofelijk wat een cultuurverschil zeg!
De foto`s zijn erg mooi, kan me een heel klein beetje een voorstelling maken van waar je verblijft!
Je gastgezin ziet er in ieder geval heel aardig uit!
Veel plezier met stappen en salsa dansen (je vermaakt je wel zo te lezen ;0)
xox Viv -
30 Maart 2009 - 21:26
Frida:
hee suzan! net je verhaaltje even gelezen, geweldig!
vanavond weer go with the platano!!! ;) eten was gezellig!
liefs,
friet -
31 Maart 2009 - 07:03
Mammie:
Hoi Suuske,
Leuk dat er weer een bericht van je is, niet dat ik nooit iets van je hoor!! We mailen en skypen en bellen genoeg, gelukkig kan dat allemaal, maar je ziet aan de reacties,dat de rest met je meegeniet, wij ook, hoor!! kusjes mam en pap -
01 April 2009 - 05:45
Rebecca:
Hey Suus,
Waaaw wat is het mooi daar, lijkt me echt te gek om daar 4 maanden te zijn. Maarrrr: ik vind die paarden daar wel lelijk, Hester is veeel moooier!
grz! -
01 April 2009 - 07:51
Ben En Maud:
Hey Suus.....mooie, leuke foto's!!! Ziet er gezellig uit! Moeten snel weer eens skypen (alleen ben jij nooit online hihihi)!!!
Veel liefs van ons! XxX -
01 April 2009 - 21:33
Tiny :
Hallo Suzanne,
Ik lees met heel veel plezier je berichtjes. Geniet er maar van, want het is zo voorbij.
Groetjes,
de tante van Nicole -
17 April 2009 - 17:29
Jo En Marlies:
Wat jammer dat je op je ontspanningstrip ziek bent geworden maar gelukkig ben je snel hersteld zo te zien maken jullie toch van alles mee, en kom je veel te zien en je hebt ook genoeg vrienden gemaakt op die korte tijd dit kunnen we zien op de foto`s, ook wat je met de kinderen meemaakt is ontroerend dat ze met een kleinigheid blij zijn
Nu kun je gaan uitkijken naar je ouders die je komen opzoeken wat gaat het toch snel allemaal
Veel Liefs van ons allemaal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
